“İlim, Çin’de dahi olsa gidip alınız” cümlesine “güzel yemek neredeyse, oraya gidiniz” mottosunu eklemek isterim. Olay basit işte. “Yerinde yemek” diye bir algı olduğu müddetçe daha çok yollarda sürünürmüşüm gibi geliyor.
Geçtiğimiz haftalarda Kerebiç, Tantuni diğer yöresel tatları denemek için Mersin’e gittim. Mezitli civarlarında takılıp bol bol yemekle haşır neşir olmak iyi geldi. Bu arada Tantuni konusunda, meğer çok uzaklara gitmeye gerek yokmuş, İstanbul’daki ustalar gerçekten hakkını veriyormuş işin. Tantunide aradığım yüksek lezzeti bulamadım ama Kerebiç dağıttı beni tadıyla. Gerçekten pek iyi. İçi cevizli ya da fıstıklı olan bu tatlının kendine özgü bir de kaymağı bulunuyor. Köpük kıvamında ve hafifliğinde olan bu kaymak , çöven kökünden yapılıyor.
